Değişim Yolculuğu Bölüm 1#

Uzun süredir kendinden ve hayatından sıkıldığını fark ediyorsun. Eskiden severek  yaptığın şeyler şu an senin için hiçbir anlam ifade etmiyor. Her şeyden kolayca sıkılıyor ve vazgeçiyorsun. Ailen ve arkadaşlarınla da ilişkilerin zayıflamış durumda zira toksit enerjinle girdiğin her ortamda gergin bir hava yaratmaya başladın. Kendini hiçbir işe yaramaz bir patates gibi hissediyorsun. Hatta ve hatta bir patatesin bile senden çok daha işlevi olduğunu düşünüyorsun. İşler iyice sarpa sarmaya başlarken sen sadece orada öylece duruyorsun. Hiçbir şey yapmıyorsun. Sürekli kendine sözler verip tutmuyorsun. Her gece atomu parçalayacakmış gibi planlar yapıp ertesi sabah saat 12'de uyanıyor ve akşama kadar pineklemekten, Netflix izlemekten başka bir şey yapmıyorsun. Kısır bir döngü içindesin. Bu durumdan asla memnun değilsin ama değişmek için de harekete geçmiyorsun.

Dostum, sence de artık bu gidişe bir demenin vakti gelmedi mi? (Bkz: Sagopa Kajmer - Galiba "Ama olmaz, bu gidişe bir son vermek gerekir.") Bence geldi de geçiyor bile...

Ama dur, sekit (Azerice: sakin ol) ol. Hiçbir şey için geç değildir! Şu an bu yazıyı okuyan patates dostum, yaşın ister 15 ister 45 olsun, hiçbir önemi yok. Yaşlar, sayılardan ibarettir. Yaşlanan bizler değil, beyinlerimizdir. Beyinlerimizi öğrenmeye kapattığımızda yaşlanırız.  Yeniliğe ve değişime karşı duvar ördüğümüzde yaşlanırız. Gencecik, 22 yaşında biri düşünün, tüm vaktini Mıtarbakslarda geçiren, beyninin varlığından haberi olmayan, (hakaret değildir) hayatta hiçbir gayesi olmayan insan, yaşlıdır. 50 yaşında, çocukluğunda maddi yetersizlikler veyahut aile zorbasından okulunu okuyamayan, ama emekli olduktan sonra evde dersini güzelce çalışarak üniversite hayalini gerçekleştiren Fatma Teyze gençtir. Genç kalacaktır. Olay tamamen beyinde başlar, beyinde biter.

Artık değişmenin vakti geldi. Bir şeyleri, birini değil kendini değiştirmenin vakti geldi. Unutma, dünyayı değiştirmek istiyorsan önce işe kendini değiştirmekle başlamalısın. Veya hedefin dünyayı değiştirmek kadar global bir hedef olmaya bilir.  Hayatını değiştirmek, çevreni değiştirmek, içindeki duygu frekansını değiştirmek için kendini değişime zorlaman gerek. Zorlamak diyorum zira ilk paragrafımdaki cümleleri kendinle özdeştiriyorsan durumumuz acil demektir. Daha fazla bu psikoloji ile devam edemeyiz. Biz olaya el atmazsak kimse bizim yerimize atmayacaktır.

Ben uzun bir süre değersizlik ve öz sevgi üzerine çalıştım. Bu duyguları yönetmek hakkında beceri edindim. Artık kendimi eskisi gibi acımasızca eleştirip ama bu düşünce ile çarpışık bir şekilde hiçbir şey yapmamak yerine harekete geçmeyi seçtim. Bir değişim yolculuğuna girdim ve bu yolda aldığım tüm yaraları tecrübe olarak haneme kayıt ettim. Bu yolda karşıma çıkan engelleri zorluk değil, kazanç olarak gördüm. Karşıma çıkan olayları olumlu veya olumsuz olarak nitelendirmekten ise bu olay bana ne anlatmak istiyor diye düşünerek yol aldım. 

Yaklaşık 2 ay önce başladığım bu değişim yolculuğumda, ögrendiğim her faydalı ve işine yarayacak şeyleri seninle paylaşacağım. 

Yeter ki değişime hazır ve açık ol.

Kendini hiçbir şeye kapatma.

Hazırsan başlayalım?