ASLI (16. BÖLÜM)

Okula vardığımda saatime bakıp erken geldiğimi farkediyorum ve bir banka oturuyorum. Saniyeler sonra, sanki beni bekliyorlarmış gibi Aylin ve yanında da birkaç kız geliyor.

-”Selam Aslı.”

“Merhaba.”, diyorum gülümseyerek.

-”Ee, nasıl, okulumuzu sevdin mi?”

“Daha yeni geldiğim için pek şey öğrenmedim okul hakkında.”

-”Merak etme, birkaç güne alışırsın bize. Okulumuzu da çok seveceğine eminim.”, diyor Aylin yan gülümsemesiyle. Ben de tebessüm ederek karşılık veriyorum. Ben konuşmasının başlamadan direkt bitmesini istiyorum aslında. Çünkü bu kızla konuşurken nedense ona karşı herhangi bir yakınlık hissetmiyorum. Fazla itici geliyor bana, nedenini ben de bilmiyorum. Ama o hep benim hakkımda herşeyi öğrenmek ister gibi görünüyor. Belki de ben sadece bu kadarını görüyorum. Belki de davranışlarını ben kötüye yoruyorumdur sadece? Tamam, Aslı yeter.

Az sonra bahçenin kapısı önünde bir araba duruyor. Arabadan çok, camdan yüzünün yarısı görünen, hatta yüzünü resim kağıdı zannetmiş de öyle boyamış kız ilgimi çeken. Okula mı geliyor, podyuma mı belli değil. Yahu, tam da bu tiplerden kurtuldum diyordum. Meğer burda da varmış. O da okula benim gibi yeni gelmiş olacak, yoksa ben kesin bir yerlerde görürdüm onu, hele ki “maskeli balo”da!

Kim bilir, belki de bu kızla daha maceralı günler yaşarız okulca. Önyargı yok! Hadi bakalım..