ASLI (6.BÖLÜM)
"İlk günü tamamlıyoruz az sonra zil çaldığında. Yürümeyi tercih ediyorum okuldan eve.
Eve geldim, çantamdan anahtarı çıkartıp kapıyı açıyorum. İçeri atıyorum kendimi. Fırlatıyorum çantamı da bi' köşeye. Koltuğa çöküyorum.
Yarım saatlik tatlı uykumdan sonra bilgisayarımı dizlerimin üzerine alıyorum. Bugünün böyle sıkıcı olduğunu hiç düşünmemiştim. Her yıl, yeni sınıf başlangıcında muhakkak bir olay olurdu. Olumlu ya da olumsuz. Fark etmiyor, olay olurdu. Sıradandı bugün. Internet'te aylak aylak dolanırken karnımın guruldadığını fark ediyorum bir an. Mutfağa gidiyorum, bir şeyler atıştırıp odama giriyorum. Üzerimi değişmedim henüz, değişiyorum. Ben, cinsimin aksine pek süslenmeyi sevmem. Giyinirken öyle özenmem. Ha, kirliyim demek istemiyorum. Elbiselerim temiz olduktan sonra gerisini umursadığım yoktur. Abartılı kıyafetlerden nefret ederim. Bu yüzden tarzımı koruyarak, spor ve sade bir kombin yerleştirip bedenime, dışarı çıkıyorum.
Yolda yeni sınıfımdaki yeni kişilerden birkaçı ile rast geliyorum.
-"Selam Aslı."
-Selam, diyorum ben de.
-"Yarın yeni arkadaşlığımız, yeni okulumuz adına eğlenceli bir maskeli balo hazırlayacağız. Sen de gelirsin, her halde?
Kısa bir anlığına duraksıyorum. Bu kısa an içerisinde, "Ne gerek var?", "Aslında olabilir.", düşüncelerini elde ediyorum.
-Gelirim, diyorum allak bullak bir ses tonuyla.
-"Harika. O zaman yarın burada yazılı adreste ol.", diyor elime bir kağıt tutuşturarak. Yanımdan ayrılıyorlar.
Yeni arkadaşlığımız için maske balosuymuşmuş. Ne gerek var ki? Gereksiz. Saçma. Ama bir kere ok yaydan fırladı. Gelmezsem daha ilk günden güvenlerini kaybedeceğim. Bari yarın için kıyafet alayım. Şimdi nereden bulacağım ben maskeyi, kıyafeti falan? Bir de onlarla uğraşacağım ya!"
Eve geldim, çantamdan anahtarı çıkartıp kapıyı açıyorum. İçeri atıyorum kendimi. Fırlatıyorum çantamı da bi' köşeye. Koltuğa çöküyorum.
Yarım saatlik tatlı uykumdan sonra bilgisayarımı dizlerimin üzerine alıyorum. Bugünün böyle sıkıcı olduğunu hiç düşünmemiştim. Her yıl, yeni sınıf başlangıcında muhakkak bir olay olurdu. Olumlu ya da olumsuz. Fark etmiyor, olay olurdu. Sıradandı bugün. Internet'te aylak aylak dolanırken karnımın guruldadığını fark ediyorum bir an. Mutfağa gidiyorum, bir şeyler atıştırıp odama giriyorum. Üzerimi değişmedim henüz, değişiyorum. Ben, cinsimin aksine pek süslenmeyi sevmem. Giyinirken öyle özenmem. Ha, kirliyim demek istemiyorum. Elbiselerim temiz olduktan sonra gerisini umursadığım yoktur. Abartılı kıyafetlerden nefret ederim. Bu yüzden tarzımı koruyarak, spor ve sade bir kombin yerleştirip bedenime, dışarı çıkıyorum.
Yolda yeni sınıfımdaki yeni kişilerden birkaçı ile rast geliyorum.
-"Selam Aslı."
-Selam, diyorum ben de.
-"Yarın yeni arkadaşlığımız, yeni okulumuz adına eğlenceli bir maskeli balo hazırlayacağız. Sen de gelirsin, her halde?
Kısa bir anlığına duraksıyorum. Bu kısa an içerisinde, "Ne gerek var?", "Aslında olabilir.", düşüncelerini elde ediyorum.
-Gelirim, diyorum allak bullak bir ses tonuyla.
-"Harika. O zaman yarın burada yazılı adreste ol.", diyor elime bir kağıt tutuşturarak. Yanımdan ayrılıyorlar.
Yeni arkadaşlığımız için maske balosuymuşmuş. Ne gerek var ki? Gereksiz. Saçma. Ama bir kere ok yaydan fırladı. Gelmezsem daha ilk günden güvenlerini kaybedeceğim. Bari yarın için kıyafet alayım. Şimdi nereden bulacağım ben maskeyi, kıyafeti falan? Bir de onlarla uğraşacağım ya!"
Yorumlar