GERÇEKLER

Bazen gerçekleri bilmek... Duymak istemezsiniz. Adeta gerçeklere kulak tıkarsınız. Yalanlar, sahte sözcükleri duymak istersiniz. Çünkü onların sizi mutlu edeceğine inanırsınız.

Evet, bazen; gerçekler kalbimizi derinden kırabiliyor. Sırf o gerçekler yüzünden çok üzülebiliyoruz. Ağlayabiliyoruz. İşte bu yüzden gerçeklerle yüzleşmek istemiyorum. Bir nevi geri çekiliyoruz; Kaybediyoruz oyunu ve yalanları duymaya gidiyoruz. Çünkü biliyoruz ki yalanlar bizi üzmeyecek, dahasına; mutlu edecek. Heveslendirecek, heyecanlandıracak! Gerçekler ise canımızı yakacak, biz öyle biliyoruz çünkü. Bu yüzden kendimizi kandırıyoruz ve yalan olduğunu bildiğimiz halde bazı şeyler için seviniyoruz, hevesleniyoruz... Ne de yanlış yapıyoruz!

Oysa ki bizi güçlendiren yalanlar değil gerçeklerdir. Belki; gerçekleri duyunca çok üzüleceğiz. Ama aynı zamanda, üzülürken dayanıklılığımız da çoğalacak. Gerçeklere karşı duyduğumuz her üzüntü bizi ayakta tutacak. Zorluklara karşı durabileceğiz, ayakta olabileceğiz. Güçlü kalabileceğiz. Ve gerçekler, bize hemen pes etmemeyi, mücadele etmeyi öğretecek. Oysa yalanlar? Yalanlarla bir noktaya varamayız. Belki yalan sözleri işitince mutlu olacağız. Ya da öyle sanacağız. Ama bir taraftan da üzüleceğiz. Çünkü mutlu olma sebebimiz sadece bir yalandan ibaret. Gerçek değil.

DAHA NE KADAR YALAN DOLAN ŞEYLERLE MUTLU OLMAYA ÇALIŞACAĞIZ?

Yorumlar

Bu blogdaki popüler yayınlar

2015

"NE DÜŞÜNDÜĞÜNÜ BİLİYORUM"

BUSUU YÖNTEMİ