Begüm'ün Günlüğü

Ben kitaplığımızdan okuyacağım bir kitap seçiyordum. Bir kitap aldım. Adı da " KÜÇÜK ŞEYLER " . Çok güzel ve bilgili bir kitaba benziyordu. Okumaya başladım. Bizim küçük diye geçtiğimiz deniz kabuklarının içinde aslında büyük bir matematik olduğunu öğrendim. Sonra kitapta insanların sürekli yaptığı hatalardan da bahsediyordu. Bir tanesiden örnek veriyorum. Kitapta " İnsanlar hep hataları söylerler. Örneğin bir patron elemanına yaptığı bir hatadan dolayı kızar. Ama hiç doğru bir şey yaptığında onu tebrik etmez ." ben bu düşünceyi doğru buluyorum. Ve kitaptaki örneklerden tekrar vereceğim. Kitapta " İnsanlar sokakları hiç temiz tutmuyorlar. Örneğin insanlar evindeki halıya tükürmüyor, ama sokağa tükürüyor." bu düşünceler de orda geçiyor . Ve şunu da söyleyeyim, bu da kitapta geçiyor. " Kimse birbirine değer vermiyor. Saygı göstermiyor. Ama çoğu kişi yerde ekmek görse öpüp başka bir yere koyuyor. Ekmeğe gösterilen saygının aynısını insanlar birbirine...

Her şeyin bir hayata bakış açısı vardır. Bir gencin hayata bakışı,yaşlının hayattaki zorlukları ve de bir çocuğun hayata bakışı... Çocukken koskoca hayat bize kolay gelebilir ama büyüdüklerinde bu bakış açıları değişiyor. Ben küçükken ailemin neden hayatta bu kadar sorunları olduklarını düşünürdüm. Büyüdükçe düşüncelerim değişti.Gerçi şimdi fazla büyük değilim. Onbir yaşındayım. Ve de küçükken anne ve babamın neden bana bu kadar kızdıklarını ve benim büyüdüğümde çocuklarıma böyle davranmayacağımı düşünürdüm.Yani bir çocuk gözüyle hayatı kolaylaştırırdım. Benim küçükken düşündüğüm, hayal ettiğim hayat gerçek hayattan hem çok farklı hem de çok daha güzeldi. Yani küçükken herkes hayatla ilgili düşünceleri olmuştur. Benim düşüncem   çocuklar karamsal veya çok hayalprest yetiştirilmemeli. Ama bence çocuk gözünden hayat çok güzeldir. Ama gerçek hayat o kadar da kötü değildir. Konumuzu toparlıyorum. Çocuk gözünden hayat kötü sayılmaz.